പിച്ച വെച്ച് നടക്കുമ്പോള്‍ കാലിടറി വീഴുമ്പോള്‍ അമ്മ ഓടി വന്നു നെഞ്ചോടു ചേര്‍ത്ത് പറഞ്ഞു...
കരയല്ലേ മോളു ..... ഞാനില്ലെടാ അമ്മയുടെ മുത്ത്‌ കരയല്ലേ,,,,,,,,എന്ന്.
കരയല്ലേ മോളു ..... ഞാനില്ലെടാ അമ്മയുടെ മുത്ത്‌ കരയല്ലേ,,,,,,,,എന്ന്.
വടക്കേ ഇന്ത്യയില്‍ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും കൂടെയു
ഒരു പറിച്ചു നടല്‍ ....പെണ്‍കുട്ടികള്‍ നാട്ടില്‍ നിന്നു മലയാളം പഠിക്കണം
നമ്മുടെ സംസ്കാരം പഠിക്കണം എന്ന അച്ഛന്റെ വാശി.
മൂന്നാം വയസില്‍ അമ്മൂമ്മയുടെ കൈകളില്‍ ഏല്‍പ്പിച്ച് അമ്മ ഗുജറാത്തിലേക്ക് .
അന്ന് വണ്ടി നീങ്ങുമ്പോള്‍ അകന്നു പോകുന്ന അമ്മയെയും
അനുജത്തിമാരെയും നോക്കി കരയുമ്പോള്‍ അമ്മൂമ്മ പറഞ്ഞു കരയെല്ലേ മോളു ഞാനുണ്ട്.
വിതുമ്പി ക്കൊണ്ട് സ്റ്റേഷനില്‍ നിന്നും വീട്ടിലെത്തുമ്പോള്‍ ഒരു വാനരസേന മുന്നില്‍ .
വിതുമ്പി ക്കൊണ്ട് സ്റ്റേഷനില്‍ നിന്നും വീട്ടിലെത്തുമ്പോള്‍ ഒരു വാനരസേന മുന്നില്‍ .
എല്ലാം അമ്മമാന്മാരുടെ മക്കള്‍.നിനക്ക് കളിയ്ക്കാന്‍ ഞങ്ങളൊക്കെ ഇല്ലേ?.
കൂട്ട് കുടുംബം ആയതിനാല്‍ ഒറ്റപ്പെട്ടു പോയി എന്നു ഒരിക്കലും തോന്നിയില്ല.
സ്നേഹമുള്ള അമ്മാമന്മാരും അമ്മായിമാരും ഒരിക്കലും ഒരു വേര്‍തിരിവ്
കാണിക്കാതെ സ്വന്തം മകളെ പോലെ സ്നേഹിച്ചു.
ഇന്നു കാണാന്‍ കിട്ടാത്തതും അതാണല്ലോ?.ആ കൂട്ടുകുടുംബ ജീവിതം ഒരിക്കലും
മറക്കാന്‍ പറ്റില്ല.ജീവിതത്തില്‍ ഏറ്റവും സന്തോഷിച്ച കാലം.പിന്നീട് അമ്മൂമ്മയുടെ
മരണം.കാന്‍സറിന്റെ രൂപത്തില്‍ അമ്മൂമ്മയെയും എന്നില്‍ നിന്നും പറിച്ചെടുത്തു.
അന്ന് ആന്റി പറഞ്ഞു മോളു കരയാതെ അമ്മൂമ്മ ദൈവത്തിന്റടുത്തു പോയതല്ലേ
ഞാനുണ്ട് മോള്‍ക്ക്‌....
.
അങ്ങിനെ ആന്റിയും കല്യാണം കഴിഞ്ഞു പോയി. അപ്പോളേക്കും
അമ്മ നാട്ടില്‍ വന്നു സ്ഥിരതാമസം ആയെങ്ങിലും. ഒരടുപ്പം തോന്നിയില്ല.
അന്നും ആരും കാണാതെ കരയുമ്പോള്‍ കളി കൂട്ടുകാരിയായ
അമ്മാമന്റെ മകള്‍ ഞാനുണ്ടെടി എന്ന് പറഞ്ഞു ചേര്‍ത്ത് നിറുത്തി.
ഒടുവില്‍ അവളെ വിട്ടു ഞാന്‍ വിവാഹ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടക്കുമ്പോള്‍
അന്വേന്യം കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു യാത്ര പറയുമ്പോള്‍
ഭര്‍ത്താവിന്റെ കരങ്ങള്‍ ചുമലില്‍.. നേര്‍ത്ത പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു,,,,, .ഞാനില്ലേ????
ഒരു നാള്‍ അദ്ദേഹവും ജീവിതത്തില്‍ നിന്ന് വിട പറഞ്ഞപ്പോള്‍
മൂത്തമകള്‍ കണ്ണീര്‍ തുടച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു അമ്മ കരയല്ലേഞാനുണ്ട്.
മൂത്തമകള്‍ കണ്ണീര്‍ തുടച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു അമ്മ കരയല്ലേഞാനുണ്ട്.
ഒരുപാടു നല്ല കൂട്ടുകാരികളും ഞങ്ങളുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു ധൈര്യം തന്നു.
ജീവിതം കരപറ്റിക്കാന്‍ ഉള്ള നെട്ടോട്ടത്തില്‍ നല്ല ജോലി കിട്ടി നാട് വിടുമ്പോള്‍
വീണ്ടും അമ്മയുടെ കരങ്ങള്‍ മക്കളെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചുഞാനുണ്ട് നീ ധൈര്യമായി പോകു.....
വീണ്ടും അമ്മയുടെ കരങ്ങള്‍ മക്കളെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചുഞാനുണ്ട് നീ ധൈര്യമായി പോകു.....
എന്ന ആശ്വാസവചനം.
.
മൂത്ത മകളുടെ വിവാഹദിവസം സന്തോഷത്തിന്റെയും ആത്മ സംതൃപ്തിയുടെയും
വേര്‍പാടിന്റെയും വേദനയില്‍ കണ്ണ് നിറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഇളയ മകള്‍
കെട്ടിപിടിച്ചു പറഞ്ഞു ഞാനുണ്ട്......പഠനം ജോലി എല്ലാം മകളെ അന്യ നാട്ടില്‍
എത്തിച്ചപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ജോലി ഉപേക്ഷിച്ചു നാട്ടില്‍ എത്തിയിരുന്നു.
ഇനി ഒന്ന് വിശ്രമിക്കാന്‍............
അപ്പോള്‍ ഇത്രയും കാലത്തേ ജീവിതത്തില്‍ എന്നും ഞങ്ങളുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു
കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു .ചിലരൊക്കെ അകലുമ്പോഴും പുതിയ സൌഹൃദങ്ങള്‍ ഫോണില്‍ കൂടിയും ഇ മെയില്‍ വരികളിലൂടെയും
കാതില്‍ മൃദു സ്വരമായി സ്നേഹ സാന്ത്വനമായി ആത്മവിശ്വാസമുള്ള വാക്കുകളിലൂടെ
ജീവിതത്തെ മുന്നോട്ടു നടത്താന്‍ പ്രേരിപ്പിച്ചു.മനസ് തുറന്നു ചിരിക്കാന്‍
സ്നേഹിക്കാന്‍ ഒക്കെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.
ഞാനുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞവരൊക്കെ അകന്നെങ്ങിലും ഞങ്ങളുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു ഇന്നും ഒത്തിരിപേര്‍ കൂടെയുണ്ട്.
നന്ദി.......... ഒരുപാടു നന്ദി ഈ സ്നേഹത്തിനു കൂട്ടുകര്‍ക്കല്ല ...........കൂട്ടുകാരെ എനിക്കായി
നല്‍കിയ ദൈവത്തിനു....
